© copyright s.v.Tivoli
Verslag wedstrijd - 05 (27 september)
Tivoli VE1 - v.v.Gestel VE1 2-0
Op een verrassend warme dag in het laatste weekend van september kwam angstgegner Gestel op bezoek aan De Heihoef. Voor het
eerst hadden zij twee veteranenteams en dit was ook te zien aan de teamsamenstelling van team A, want er waren enkele "vreemde"
gezichten bij. Met Marcel voor het eerst op de bank zou vandaag eindelijk de eerste overwinning bewerkstelligd moeten worden.
Het team waarvoor de Tivolianen vaak gevreesd hadden, bleek in de beginfase net als het afgelopen jaar, zijn beste tijd gehad te
hebben. Net als vorige week dicteerde Tivoli de wedstrijd en dit leidde al snel tot de eerste mogelijkheden. Deze werden onbenut
gelaten, totdat Henk net als vorige week de score opende. Richard veroverde de bal en wist, met wat moeite Henk te bereiken. En
deze liet op zijn beurt met een droge knal de Gestelse doelman voor het eerst vissen: 1-0 na zeventien minuten. De wedstrijd was
eigenlijk een kopie van vorige week tot dat moment, dus de Tivolianen moesten ervoor waken om niet weer in dezelfde fout te
trappen. Met de voorsprong op zak liet Tivoli Gestel het spel maken, maar Bert zou Bert niet zijn als hij zich niet weer zou
onderscheiden. Of hij nu een rollertje moest oprapen of een katachtige reflex moest maken, hij moest en zou voor het eerst de nul
houden vandaag. Ondertussen golfde het spel op en neer en kregen beide ploegen een aantal kansen. Het mooiste moment van de
eerste helft was misschien wel na een half uur. Toen voor het eerst in de geschiedenis een vader het stokje over mocht dragen aan zijn
zoon. Gijs ging, met een lichte blessure, naar de kant en werd vervangen door Marcel. Hij hoopte om tijdens zijn debuut met zijn
vader te spelen, maar dat ging dus vooralsnog niet door. Na enkele balcontacten klonk het rustsignaal en konden de veteranen voor
het eerst zonder tegendoelpunt pauze houden.
In de beginfase van de tweede helft gebeurde er weinig noemenswaardig. Er werden over en weer kansen gemist en de doelmannen
hadden genoeg werk te verrichten. Tot Arno het na een kwartier welletjes vond en de wedstrijd besloot in het slot te gooien. Met een
geweldige pegel, die de wereldjournaals ongetwijfeld heeft gehaald, liet hij iedereen, inclusief de doelman, versteld staan: 2-0. Zijn
nieuwe voetbalschoenen hebben zijn uitwerking duidelijk niet gemist. Met het absolute hoogtepunt van de wedstrijd zou ik dit verslag
eigenlijk wel kunnen afsluiten. In de laatste twintig minuten hoefden de Tivolianen niet meer en de spelers van Gestel konden niet
beter. Een aantal veteranen deed nog een moedige poging om het kunststukje van Arno te verbeteren, maar geen van deze pogingen
trof doel. Hierdoor bloedde de wedstrijd eigenlijk dood en was de eerste overwinning een feit.
De Tivolianen hebben er drie wedstrijden op moeten wachten, maar wat is dan lekkerder om juist tegen Gestel de trend te
doorbreken. Met een dikverdiende 2-0 op zak kon er onder het laatste zomerzonnetje nagenoten worden. Helaas staat volgende week
de feestdag op het programma, dus zullen zij twee weken geduld moeten hebben om dit voort te zetten.
De webryder,
Marc van Hout